pocztówki z Amsterdamu

Agnieszka Zakrzewska – pocztówki z Amsterdamu

#czytelniczeigrzyska2018 #taniaksiążkapl

Etap 11 (6) 110/100

 Ta książka jest jak kubek gorącej czekolady z piankami marshmallows przy plotkach z przyjaciółką. Jak talerz rosołu u babci, który jest lekarstwem na wszystko. Jak gruby koc, którym przykrywamy się w chłodne wieczory.

Od pierwszych wersów zakochałam się w tej książce. Bardzo dużo pięknych cytatów, które zostają na długo w pamięci. Książka w większości jest podkreślona i ma pozaginane rogi, – bo nie wystarczyłoby zakładek i kolorowych nalepek by zebrać z niej cała miłość.

Książka opowiada o miłości – nie jakiejś wielkiej – tylko tej codziennej.

„Nie mów o miłości tylko w mianowniku. Przypadków jest siedem. Tak jak siedem cudów Świata.”

O wyborach i decyzjach, które często podejmujemy za szybko i źle. O wybaczaniu i, o tym jak ważna jest rodziną. „Pomiędzy cierpieniem a rezygnacją, buntem i ciemnością jest jeszcze życie”.

„To sukces weryfikuje przyjaźń. Klęska ja tylko umacnia. Jeśli nie cieszysz się z moich sukcesów, nie masz prawa wspierać mnie, kiedy przegrywam.”

Agnieszka pewnego dnia widzi swojego narzeczonego w dwuznacznej sytuacji, czego konsekwencją jest opuszczenie ukochanego i powrót do rodzinnego domu. Agnieszki dom jest pełen ciepła z cudowną mamą, która zawsze stoi po stronie córki. Główna bohaterka z wielkiego świata wraca na prowincje. Wspomnienia z dzieciństwa wracają jak bumerang i gdy już myślimy, że Aga zostanie w Polsce i zapomni o holenderskiej miłości – na jej drodze pojawi się mała istota, która skoryguje jej plany. Nic nie dzieje się bez przyczyny.

„warto wierzyć w swoje marzenia. I nie ważne ile mamy lat na liczniku. Zawsze jest dobry czas, żeby zacząć je spełniać.”

Książka, do której aż chce się wracać – szczególnie wtedy, gdy często zapominamy jak wspaniałym darem jest życie, i że w życiu kariera, pieniądze tak bardzo się nie liczą jak rodzina, do której zawsze można zawrócić niczym marynarz do portu.

„Każda decyzja i wybór drogi, którą pójdziemy, może albo zaprocentować, albo uczynić nas bankrutami. Ale nawet te złe wybory są cenną lekcją i nauczka na przyszłość. Dlatego nie, gdy nie warto żałować pochopnie wybranych ścieżek. One także uczą nas życia i formują, jako ludzi. Tylko porażki pomogą nam docenić smak sukcesu.”

Kiedy wspomnienia są kluczem do przeszłości.

Do chwili, kiedy nie miałam okazji przeczytać jeszcze pocztówek z Amsterdamu. Byłam święcie przekonana, że ciepłe opowieści nie są dla mnie. Ta książka rozgrzeje wasze serca w najgorsza ciemna zimną noc. Ja z chęcią czekać na następną część i chętnie przeczytam pierwszą część tej historii.

p.s. nie trzeba znać pierwszej części, żeby zrozumieć tą, Choć są one powiązane.